ျမဳံး

ေမ႔တတ္ေအာင္လုိ႔
မ်က္ေတာင္ခ်င္းယွက္ ၊ အိပ္စက္မရဲ
အိပ္မက္ထဲထိ ၊ ႏွိပ္စက္ရွိသူ
အပူတစ္စ ၊ ဘယ္သူမွ်သလဲ

သူမွသူကြယ္ ၊ အပူသယ္(သည္) အျဖစ္
စြဲလမ္းရစ္ခ်ည္ ၊ စူးနစ္ကြ်မ္းျမည့္
အလြမ္းေန႔ဆက္ ၊ အေမ႔ခက္ျပန္ ….. ။ ။



ေန႔ရက္နာရီ
ရာသီကာလ ၊ ထာဝရမတည္
ၾကာလွၿပီျဖစ္ ၊ ခ်စ္ျခင္းေဝဒနာ
ေျဖသာေျပ၍ ၊ ေမ႔ပါရေစ ….
တေစၦလုိပူး ၊ စိတ္ကူးမွာကပ္
ပတ္ရစ္ေႏွာင္ငင္ ၊ သံေယာဇဥ္ဝဋ္
ေလွ်ာ႔ေျပခြ်တ္၍ ၊ လြတ္ေျမာက္ခြင္႔အား
ေပးသနားပါ …. ။ ။

ဝါရြက္တြန္႕ေကြး
ေျပးေလ်ာရွပ္တုိက္ ၊ ဝုိက္ေဝ႔လြင္႔ပါ
ရာသီေဆာင္းလြန္ ၊ ေႏြဦးကြ်ံစ
ႏွင္းမႈန္က်ပဲ ၊ တစ္ေန႔တည္းမွာ
ရာသီႏွစ္ခု .……
ဪ … လူ႔လုိ …. သူ႔လုိ
မငုိမိပဲ ၊ မ်က္ရည္ဝဲကာ
ရင္ထဲစူးက်င္ ၊ နာလုိက္ခ်င္ရဲ႕
ေမ႔ခ်င္ရဲ႕ကြယ္ ၊ တကယ္ဆုိက
သမုဒယျမဳံး ….
အနက္ဆုံးမုိ႕ ၊ သက္လုံးေႏွာင္မိ
သတိတရမ်ားစြာ …
ဪ ….
အထိအရွမ်ားစြာနဲ႔ပဲ ……….. ။ ။


ေမာင္စိန္ဝင္း (ပုတီးကုန္း)