ဗုိင္းရပ္စ္ ကုိက္သြားၿခင္း ...

သင္ယူထားတဲ႔အသိတရားက
လူကုိေဘာင္ျပန္ခတ္တယ္ ...
စုေဆာင္းထားတဲ႔ ခ်စ္ျခင္းတရားက
ရင္ဘတ္ကုိ ျပန္ေဖာက္ခြဲတယ္ ...
 ေကာ္ပီကူးခ်ထားသမွ် ဗုိင္းရပ္ေတြျဖစ္ေနေတာ႔
ဟတ္ဒစ္ကုိ ပုိးထိတာ မဆန္းပါဘူး ...။     ။

ကဗ်ာဆရာေတြေျပာေျပာေနတဲ႔ လြတ္လပ္မွဳမ်ဳိးကုိရခ်င္တယ္ဆုိရင္
သိတတ္တဲ႔ မင္း အသိတရားေတြကုိ
ျမိဳ႕ျပစြန္႔ပစ္ ေရဆုိးေျမာင္းထဲသြန္ပစ္လုိက္ပါ ...
ငါေၿပာသားပဲ ...
“သိတတ္ေလေလ
လြတ္လပ္မွဳ ဆုံးရွဳံးေလေလ”ဆုိတာကုိေပါ႔။   ။

ရွာရာဗုိဗာေရ ...
အဲဒီ ေရွးေဟာင္းတင္းနစ္ေဘာလုံးႀကီးကုိ
ခပ္ေ၀းေ၀းေရာက္ေအာင္ ရုိက္ထုတ္ပစ္လုိက္စမ္းပါ
ငါ ေအးေအးေဆးေဆး အိပ္စက္ပါရေစ…။      ။

အခ်စ္ဆုံးေပးတဲ႔ အေမြ ...

ျဖစ္ပ်က္ရဲ့ အဆက္ဆက္
ႏႈတ္ဆက္ အသက္ကေလး
ဒီဘ၀က ထြက္ၿပီးမေျပးခင္
ရင္တြင္းျဖစ္ေတြ ေျပာခဲ့ပါရေစ ခ်စ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ခေရ ...။    ။

ေဗလု၀ နတ္ေစာင္းသံ
မၾကားဖူးတာအမွန္ပါ ခေရ ...
ဒါေပမဲ့ ...
ပ်ားရည္ကို က်ိဳခ်က္
ႏွစ္တရာ စိမ္ႏွစ္ထားတဲ့
အခ်ိဳနက္နက္လို
မင္း စကားသံေတြကေတာ့
ငါ့နားစည္အေၿမွးပါးေတြမွာ
ေပ်ာ့ေပ်ာင္း ျမဴးတူး
ပလူးပလဲနဲ႔ ပနံသင့္ေနပံုေတြက
စာဖြဲ ့ မေျပာျပတတ္ဖူး ခေရ ...။    ။

ငါ ကံဆိုးခဲ့ပါတယ္ ...
မင္းရဲ့အတြယ္တာမဲ ့
ဥေပကၡာရင့္ရင့္ အၿပံဳးေတြ
ငါ့ ႏွလံုးေသြးအိမ္ထဲ တိုး၀င္ လည္ပတ္ၾကခါမွ
ခါခ်ဥ္ေကာင္ ရာေထာင္မက
ကိုက္ခဲမွဳနဲ ့ႏွိဳင္းယွဥ္မိေတာ့တယ္ ...။    ။

ဒူးရင္းသီးဟာ ...
ခၽြန္ျမတဲ့ဆူး မ်ားေပမယ္႔ 
အတြင္းအသားခ်ိဳပါတယ္ ခေရ ...
ႏူးည့ံတဲ့မင္းရဲ့အသားအေရအတြင္းမွာေတာ့
အက္ဆစ္ အဆိပ္ဆူးေတြ
ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ျပည့္နက္ေနမွန္း
မင္းနဲ ့ခ်စ္မိတဲ့ တစ္လအၾကာ
စကၠဴ ျဖဴေပၚမွာ
မင္းအမည္းတစ္စက္ က်သလို
ကြင္းကြင္းကြက္ကြက္
ထင္းထင္းရွင္းရွင္း
ငါျမင္ခြင့္ရေတာ့တယ္ ခေရ ...။    ။

ေရခဲဟာ ေရကလာၿပီး
ေရျပန္ျဖစ္သြားလဲ
မင္းကိုခ်စ္ရျခင္းက
အခ်စ္ကလာၿပီး
အမုန္းဆီခရီးျပင္းဆက္ရျခင္းအတြက္
ရင္နာရတယ္- ခေရ ...။    ။

ေရတြက္ရန္ခက္ခဲတဲ့
မာယာေတြကို က်က်နနထုပ္ပိုး
ေမတၱာအပုတ္အသိုး
အတြင္းသားရုပ္ဆိုးဆိုးကို
ပါးပါးေလးေဆးခ်ယ္
ပရိယာယ္ၾကြယ္တဲ့ မိန္းမလို ့
မေျပာရက္ဖူး- ခေရ ...။    ။

ထံုထိုင္းမွဳထူထူ
ေက်ာက္ေဆာင္အငူတခုလို
မင္းအေပၚသက္၀င္မွဳေတြက
ယံုၾကည္ခိုင္ခံ့ခဲ့
ငါ ဘယ္သူကိုအျပစ္ဖြဲ ့ရမလဲ
ခ်စ္ရတဲ ့ခေရရယ္ ...။     ။
ဥပၵါန္နဲ ့စြဲၿငိ
မင္းကို ခ်စ္ေနဆဲအသိေတာ့
ေသရြာအထိ ယူသြားမိမွာပါ ...
ယူသြားခြင့္ျပဳပါ ခေရ ...။    ။

နမ္းရိႈက္မိတဲ႔ ပန္းမုိက္ ...

မင္းနဲ ့ဆက္သြယ္အေၾကာင္းတရားေတြဆီ
စုိက္ငင္ေနတဲ ့ ငါ့အေတြး
အိပ္ေရးေတြက အိပ္စက္ျခင္းနဲ ့လမ္းခြဲခဲ႔တယ္။   ။

ေခါင္းေထာင္ ေထာင္ထလာတဲ့
မင္းကိုလြမ္းစိတ္
အၿပီးသတ္ ေနဝင္ မီးၿငိမ္းလုိက္ခ်င္လည္း
ခႏၶာေသြးျမစ္ထဲ စဲြၿမဲလည္ပတ္ေနဘိျခင္း ။    ။

အျမင့္ေပၚက ေႂကြက်လာတဲ့ ခေရတပြင့္
ရူးမိုက္နက္သက္စြာနဲ ့ရင္ခြင္ပြင့္ပန္းထဲ
ႏွစ္ပြင့္တပြင့္ေရာယွက္ စိမ္ႏွစ္မိတာကိုက
ငါေၾကကြဲဖုိ  ႀကိဳတင္နိမိတ္ဖတ္ပညာ
သင္မထားမိခဲ့တာ ငါမွားတာပဲ ခေရ ။   ။

ေရွး ... ခ်စ္သူတို ့ စကားေတြလုိ
“ သက္ဆံုးတိုင္ ေပါင္းၾကမယ္ေမာင္ ...”
 ႏႈတ္ထြက္ မင္းစကား
ျပန္ၾကားျမည္သံေတြက
ငါ့ နားနံရံမွာ ေတာင္ပံခတ္လူးလြန္ ့ေနၾကဆဲပဲ ခေရ ...။    ။

ရြာေတာ့မယ့္ မိုး
ခ်ဳပ္ေတာ့မယ့္ ေနရဲ႕ေအာက္
ပလူေကာင္ေတြ ရုတ္ရုတ္သဲသဲ
အိမ္တန္းျပန္ ဂဏာမၿငိမ္သလုိမ်ိဳးနဲ ့
 ငါ့စိတ္ပင့္ကူအိမ္ထဲ
ခုိင္ခန္႕စြာ ကပ္ၿငိေနတာက  မင္းအေၾကာင္းေတြေပါ့ ... ခေရ ။    ။
ခုေတာ့ ...
ခေရ ဆိုတာ ငါ့အတြက္ တေစၦ
တေစၦအေျခာက္ခံရခ်က္က
ညတစ္ည မကရွည္လ်ား
ေန ့ဖက္မ်ားမွာေတာင္ ေၾကာက္လန္ ့ေနရ ။    ။

ေဝ့ ဝဲလႊင့္ပ်ံ တစ္ကမ္းကပ္ တစ္ကမ္းခြါ
ကမ္းကပ္ကမ္းခြါမွာ သာယာတတ္တဲ့ ခေရ
ရွူရွုိက္ၿပီး ေႁခြပစ္တတ္တဲ့ ပန္းခတ္မုဆိုးလက္မွာ
မင္းဘဝေႀကမြသြားရမွာ ...
ရင္မွာစိတ္ေစာ
မင္းအတြက္ ငါရင္ေမာတယ္ ... ခေရ ။     ။

ေမ်ာ္လင္႔ေနဆဲ ...

ေ၀းခဲ့ျပီပဲ ...
သိပ္ခ်စ္တဲ့ အေၾကာင္းေတြကို
နင္သိေအာင္ ေျပာျပခ်င္လိုက္တာ
တစ္ျခားသူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေဘးမွာ ရယ္ေမာေနတဲ့
နင့္ရဲ႕ပံုရိပ္ကို ေတြးမိရင္
ငါ႔ရင္တစ္ခုလံုး နာက်ဥ္ရတယ္။

ေဝးခဲ့ျပီပဲ ...
မယံုၾကည္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အံ့ၾသေပမယ့္ ...

နင္ေပးခဲ့ဖူးတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ခုနဲ႔

နင္ေျပာခဲ့ဖူးတဲ့ ...
“ အခ်ိန္တန္ရင္ ၿပန္လာမယ္ ” 
ဆိုတဲ့  စကားတစ္ခြန္းက
အခ်ိန္ေတြ  ႀကာခဲ႔ေပမယ္႕
ငါ႔ရဲ႕ ရင္ထဲမွာ 
( မေန႔တေန႔က လုိ )
အႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ရုိက္ခတ္ ေနဆဲပါ ... ခ်စ္သူ ... ။      ။

မၿဖစ္ႏုိင္ဘူး ...
ဒါဟာ မၿဖစ္ႏုိင္ေတာ႔ဘူး ဆုိတာ 
ငါ႔ကုိယ္ ငါလည္း သိေနတယ္ ...
ဒါေပမယ္႕ ...
ခ်စ္သူ ...  
ငါေလ နင္႔ကုိ ခ်စ္တဲ႔ စိတ္တစ္ခုတည္းနဲ႔ 
ယံုၾကည္စြာ ေမွ်ာ္လင့္ဆဲပါ ...။       ။